طراحی این اتاق خواب با نگاه مینیمالیستی شکل گرفته است؛
جایی که سادگی در فرم‌ها و رنگ‌های خنثی، بستری آرام برای استراحت و تمرکز فراهم می‌آورد.

کف روشن با سرامیک مات کرم مایل به سفید، زمینه‌ای آرام و خنثی ایجاد کرده تا نقطه‌ی شروعی برای این تجربه‌ی مینیمالیستی باشد. دیوار پشت تخت، با ترکیبی از چوب روشن و کرم ملایم، تعادلی نرم میان گرما و سادگی ساخته و نگاه را به‌سادگی هدایت می‌کند. تختخواب و مبلمان سفید، در میانه‌ی فضا قرار گرفته‌اند و حالتی از خلوص و بی‌تکلفی را به اتاق بخشیده‌اند. در کنار تخت، باغچه‌ای کوچک با یک تک‌درختچه، جزئی متفاوت و خاص است که میان آرامش و سادگی فضا، حس زندگی و تازگی را وارد می‌کند.

نورپردازی در این طراحی نقش کلیدی دارد؛ آویزهای باریک و بلند که تا نزدیکی پاتختی پایین آمده‌اند، فضایی صمیمی و انسانی ایجاد کرده و در کنار نورهای عمودی دیوار پشتی،ریتمی عمودی به فضا داده‌اند. این ریتم در تضاد هماهنگ با گستردگی افقی کف و دیوارها قرار گرفته و ترکیبی متوازن ساخته است.

این اتاق خواب تنها یک محل برای خواب نیست، بلکه تعریفی از زندگی ساده و آرام است؛ جایی برای رهایی از شلوغی، تمرکز بر ضروریات و لذت بردن از زیبایی‌های بی‌تکلف. فضایی که در عین سادگی، آرامش، توازن و هویت خاص خود را به نمایش می‌گذارد.

طراح: پریسا رجب پور
سبک: مدرن-مینیمال